മനുജനെന്നമഹാമാന്യൻ!

                                

                                             

ഉത്തമത്തിൽ,ബുദ്ധിപോലും,

അധർമ്മത്തിൻ സമ്പ്രദായം.

മനുജനെന്നമഹാമാന്യൻ !

എന്തുകഷ്ടം, എത്രക്രൂരൻ !

ഭർത്തൃനാമമെന്നും പുണ്യം

കർത്തവ്യങ്ങൾ പൂർണ്ണമെങ്കിൽ.

കാന്തനിവിടെ ക്രൂരമൃഗം,

കാന്തയിര വഞ്ചനയ്ക്ക്.

അഞ്ചുപേർക്കുകാഴ്ചവെച്ചു

വഞ്ചനയ്ക്കു പാതിമെയ്യെ.

പിഞ്ചുമകൻ കരഞ്ഞുനില്പ്പൂ

അഞ്ചാം വയസ്സ്, നിസ്സഹായൻ.

വിണ്ണിൽ നിന്നും കേണു ഘനം,

മണ്ണിൽ വീണു കണ്ണുനീര്.

മാരിയായതു പെയ്തിറങ്ങി,

പാരിൽ ദുഃഖം അലയടിച്ചു.

കളത്രത്തിൻ മാനംവിറ്റ്,

കള്ളുപാത്രം നിറയ്ക്കുന്നു.

കരളുരുകും നീചകൃത്യം,

ചിരികളിയും മാഞ്ഞുപോയി.

ഒഴിവാക്കൂ, സ്വതന്ത്രയാക്കൂ,

കഴിവതില്ലേൽ, കാവലാകാൻ.

തിരിച്ചറിയൂ കഴിവുകേട്,

കുരുതിയരുത് ദാരത്തിന്.

നീതിവേണം ദുർബലർക്കും

പ്രീതിയുള്ളജീവനവും ?

കായബലമക്രമത്തിന്!

ന്യായമില്ലാ കുടിലതയ്ക്ക്.