ആദരണീയം നിന്‍ ആനനം!

(The English version follows)

പുഞ്ചിരി  തൂകും പൊന്മുഖം  പേറി  നീ
കിഴക്കില്‍  അണയുന്നു.
ഒന്ന്  ചിന്തിച്ചാല്‍ എല്ലാദിനവും   നീ
ശോഭിതമാക്കുന്നു .  

ഭൂമിപ്പെണ്ണിന്‍ നാഥനായ് വന്നു നീ
പരിഭവം  തീര്‍ക്കുന്നു.
ജീവികള്‍ക്കെല്ലാം   തുണയായ്‌ നിന്നു നീ
ഉത്സാഹം  നല്‍കുന്നു.

സസ്യലതകള്‍ക്ക്  പ്രാണനായ്  മിന്നി
ഊര്‍ജം  നല്‍കുന്നു
 അഖിലാണ്ഡത്തിനു പ്രിയനായ്  നിന്നു
 ശാന്തി ചൊരിയുന്നു.

പങ്കത്തിൻ പുത്രി  കന്യക  പദ്മം
തപസ്സിൽ നിൽക്കുന്നു .
നിന്നുടെ  വരവിനാല്‍  തപസ്സിളക്കിയവള്‍
നാണം കുണുങ്ങുന്നു.

തമസ്സാം സുന്ദരി ശ്യാമയെ  നീ
പുല്‍കാനായ്  വെമ്പുന്നൂ.
അവളുടെ  മനമോ  നിന്നില്‍ചേര്‍ന്നു
 ലയിച്ചു  പോകുന്നു.

തുഷാരബിന്ദുവും   നിന്നെ നോക്കി
ഒളികണ്‍ പാര്‍ക്കുന്നു.
സപ്ത വര്‍ണത്താല്‍ അവളുടെ മേലെ
പ്രഭ  നീ  ചൊരിയുന്നു.

മേഘക്കീറിന്‍ പര്‍ദ്ദകള്‍  നെയ്തു  നിൻ
 മുഖം  മറയ്ക്കുന്നു.
 വെൺകതിര്‍ സൂചിയാല്‍ സുഷിരം ചമച്ചു  നീ
ഒളിഞ്ഞുനോക്കുന്നു.

അധികാരത്തിന്‍  ചെങ്കോല്‍ ഏന്തി
മൌനമായ്  മേവുന്നു.
 കുലീനതയുടെ   പ്രസിദ്ധിയുമേറി  നീ
 മാന്യത  കാട്ടുന്നു.

പൊന്‍വെയില്‍ വസ്‌ത്രം വര്‍ഷ  ജലത്തില്‍  നീ
അലക്കി  വിരിക്കുന്നു .
വസ്ത്രം തന്നുടെ  വര്‍ണ്ണങ്ങൾ  പടര്‍ന്നു
 മങ്ങി പോകുന്നു .

 അഖിലാണ്ഡത്തിൻ  അധിപനാം  നീ
 സമദൃ ദൃഷ്ടി    ചൊരിയുന്നു .
ഭാസ്കര ദേവ  നമിക്കുന്നു ഞങ്ങള്‍
 ആദരണീ യമാം  നിൻ   ആനനം.

സരള .