ചിന്തതൻ കവാത്ത്!

      

 

എന്മനം ക്ഷണിച്ചപ്പോൾ

               നീ വിരുന്നുവന്നിതാ,

മന്മനോചിന്തകളും

             കവാത്തു നടത്തുന്നു.

വർഷമൊന്നല്ലനേകം

           മറഞ്ഞു പൊയ്ക്കഴിഞ്ഞു,

വർഷിക്കാം നിന്നോർമ്മകൾ,

            ഒന്നല്ല  ഒരായിരം.

 

നിൻചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞതാം 

          മൂകമാം ഭാവരാഗം

എൻഹൃദന്ത,ത്തിലെന്നും

            ഓർമ്മതൻതേനരുവി.

അന്നുനീ കാതിലോതീ; 

             സന്ദേശം ഏറെഹൃദ്യം

ഒന്നെങ്കിലും നീയുള്ളിൽ 

               ഭദ്രമായ് വച്ചിട്ടുണ്ടോ?

 

പ്രാണേശ്വരീ! നീയോർക്കൂ, 

             എന്തെല്ലാം ചൊല്ലീനമ്മൾ?

പ്രാണനായ്ത്തന്നെയെന്നെ

            കാക്കുമെന്നുംകഥിച്ചു.

ഞാനില്ലേൽ നീയില്ലെന്നും

            നീയില്ലേൽ ഞാനില്ലെന്നും 

അന്നെല്ലാം  ഉരുവിട്ടു,

             ഉരിയാടാനേറെയുണ്ട്.

 

നിൻ കരം തഴുകീ  ഞാൻ,

             നിൻകോപം നിനച്ചു ഞാൻ,

നിൻമനം മോദംപൂണ്ടു ,

            വക്ത്രവും  ശോണമായി.

ചന്ദനമ്പോലെ പ്രേമം

         ചക്ഷുസ്സിൽ ചാലിച്ചു നാം.

മന്ദവാതം പതിയെ

         സ്നിഗ്ദ്ധം തലോടി നമ്മെ,

 

ആകാശം താരങ്ങളും

      ചന്ദ്രനും സ്മിതംതൂകി,

മൂകമാം കൊണ്ടൽക്കൂട്ടം,

      പെയ്യാതെ നമ്മെക്കാത്തു.     

കാട്ടിലെ പാലച്ചോട്ടിൽ

             പലവട്ടം നാമിരുന്ന്,

പട്ടിൽ പൊതിഞ്ഞാശകൾ 

           കൈമാറി ഉല്ലസിച്ചു.

 

ശാസനം ഗൃഹത്തിൽ നീ

           അധികം സഹിച്ചില്ലേ?

ഭാഷണം ശ്രവിച്ചില്ലേ

         നീരസശബ്ദങ്ങളിൽ?

ക്യാൻവാസിൽ നിന്റെചിത്രം  

          ദിവ്യമായ് പകർത്തി ഞാൻ

എന്നെന്നും കാണാനായി  

         സ്ഫടികക്കൂട്ടിൽ വച്ചു.

 

കെടുത്തീ നിത്യമായ്  നീ, 

        പ്രേമത്തിൻദീപനാളം,

പടക്കം തോൽക്കും,വിധം 

         നീവചിച്ചെതിർശബ്ദം.

എനിക്കുണ്ടാധിയേറെ,

         ഗ്ളാനിതൻ ഓർമ്മപ്പൂവാൽ,

നിനക്കായി  മാല്യമൊന്ന്,

         കോർക്കുന്നൂ സമ്മാനിക്കാം.

 

സ്നേഹത്തിൻചെപ്പു പേറി

          ഞാൻ വന്നു പലവട്ടം,

നിന്നെ വീക്ഷിച്ചീടാനായ്  

       കണ്ടു ഞാൻ മോഹസ്വപ്നം.

സ്വത്തിൻപെട്ടിയ്ക്കുടമ 

       വന്നു നിൻകാന്തനായി,

സത്തില്ലാത്താളായിഞാൻ

        എൻ കിട്ടാക്കനവുനീ.

 

 

 

 

 

A few Quatrains!

English Version of my previous post in Malayalam.

Night!

 

With Black beauty Cloud, dropped in Night,

Followed them, my close friend slumber.

Quit the place, well, Cloud and Night,

Lay there, I, cuddling the sleep.

 

Autumn!

 

In Kerala, Autumn weeps and sobs,

Drowning the fauna and flora in tears.

People lose their reserves and homes, 

For, the Fall falls lives in showers.

 

Thunder Fair!

 

Drizzling drops fall on the ground,

Echoes in ears, a thunder Fair,

Desire to enjoy the smell of land,

And the melodic rhythm of the Fall.

 

Torrent Rains!

 

Rains, if, torrent, take away lives,

And sweep away all your savings.

Ruin Rain may your complete cravings,

Throwing you into utter travails.  

The Glimmer of Light!

 

The people are, the Sun has learned,

 Simple, straight and innocent not.

“Why should I carry, in my hand

 A lantern for them to spread the bright?” 

 

Keyboard!

 

Bears the Laptop a pretty keyboard,

To type the letters finger-pampered,

To show all blossoms of our mind.

Loom on the panel, concepts, many kinds.

 

കുറുങ്കവിതകൾ!

  

 വർണ്ണഫലകo!

 

കമ്പ്യൂട്ടർ പേറുന്ന വർണ്ണഫലകത്തിൽ

അംഗുലീലാളിതഅക്ഷരങ്ങൾ,

അന്തരംഗത്തിൽ വിരിഞ്ഞീടുമാശയം

അൻപോടുസ്ക്രീനിൽ തെളിഞ്ഞേനിൽക്കും.

  ഇടിഘോഷം!

 

ചാറ്റലാം മഴകൾ പെയ്തിറങ്ങീടുമ്പോൾ

ചാരത്തിരുന്നു രസിക്കാൻ മോഹം.

കാതിൽ മുഴങ്ങും  ഇടിഘോഷം ഉച്ചത്തിൽ 

കാക്കും  മനസ്സിൽ  തുടിതാളങ്ങൾ. 

വർഷകാലം!

 

കേരളതീരത്ത് കരയുന്നു തേങ്ങുന്നു

കണ്ണീർ ചൊരിയുന്നൂ വർഷകാലം.

മുങ്ങുന്നു സസ്യങ്ങൾ  ജീവജാലങ്ങളും

സമ്പാദ്യം പോകും  കിടപ്പാടവും.

ശർവരി!

ശർവരി* എത്തി, കറുമ്പിയാം കൊണ്ടലും 

നിദ്രയാം തോഴിയും കൂടെ വന്നു.

ശർവരി പോയപ്പോൾ കൊണ്ടലും  വിട്ടുപോയ്

നിദ്രകിടന്നു, എന്നെപ്പുണർന്നൂ  .

 

(ശർവ്വരി* – രാത്രി) 

വെളിച്ചo!

 

സൂര്യന് തോന്നീ ജനങ്ങളൊക്കെ

പാവങ്ങളല്ലാ ഇന്നുള്ളകാലം

പിന്നെന്തിനായീ അവർക്കുവേണ്ടി

എന്നുടെ കൈയ്യാൽ വെളിച്ചമേകും?"

A few Quatrains!

 

 A few quatrains-Free verse type. English version of my previous post in Malayalam.

Poet-stars!

 Poet-stars!

Covid makes a void in poesy-paths,

Bid adieu, many dear poet-stars.

In agony, Kairali* cries and sobs.

 Homage, pay fans heavy their hearts.

 

Kairali*- Malayalam Language.

 

Mother!

 

 Join hands, the divine word, Mom

 And the concept of writing poems.

Spring up insights in writers of words,

Bring they, a newness to their ideas.

 

Father!

The light of love Father ignites

To spread around, the glow of bright.

His selfless self, well he ignores

And pampers he, his lovely infants.

 

Dosser!

 

He, who strolled with a sword in hand,

Has become a dosser, refuge none.

Nobody minds him uttering a word.

He must sleep in the street alone.      

കുറുങ്കവിതകൾ!

 കുറുങ്കവിതകൾ! 

 

 

മുത്തു വിതറിയോർ!

 

കവനപാതയിൽ മുത്ത് വിതറിയ

കവികുലോത്തമർ അകലെയാകവേ

കരയും കൈരളി മിഴിനിറക്കവേ

കരങ്ങൾകൂപ്പി നമിക്കുമാളുകൾ .

 

 സവിത്രി!

 

 സവിത്രിയെന്നുള്ള മികച്ച ശബ്ദവും

കവിത്വഭാവവും കരങ്ങൾ കോർത്തിടും .

കവിക്കു ഭാവന തളിർത്തു കേറിടും,

കവികുലോത്തമർ  പുതുമ തേടിടും. 

 

(സവിത്രി- അമ്മ)

  

താതൻ!

 

താതൻ കൊളുത്തിടും സ്നേഹദീപം,

താപം കളഞ്ഞിട്ടേകും കരുതൽ. 

താനെന്നചിന്ത, നോക്കില്ല തെല്ലും,

താലോലമാട്ടും  അർഭകരേചിരം.

 

ചുറ്റിനടന്നവൻ

 

 ഊരിയവാളുമായ് ചുറ്റിനടന്നവൻ

ഊരുതെണ്ടിയായി മാറിപ്പോയി.

ആരോരുമില്ലൊരു  വാക്കു ചൊല്ലുവാൻ

ആരാന്റെ തിണ്ണയിൽ തനിച്ചുറക്കം.

 

 

 

സുന്ദര വക്ത്രം!

 

 

 

ശ്യാമള കോമള സുന്ദര വക്ത്രം,

ശോഭന മോഹിത ഭംഗിയിൽ ഗാത്രം.

ആർദ്രതയേറിയ വിസ്തൃത  നേത്രം,

മഞ്ഞളിൻ ചായസമാനത; വസ്ത്രം.

 

മാർദ്ദവമേറെ, സുരൂപ ഹസ്തം,

ഹൃദ്യത പൂശിയ പേലവ പാദം.

മോഹനരൂപമനോഹര നാട്യം,

ആഹമുകുന്ദൻ ദർശനപുണ്യവും.

 

മിത്രഗണങ്ങൾ മുകുന്ദനു ചുറ്റും,

നിത്യമവർക്കു മുരാരി സഹായം.

പുത്രൻ  ജനിച്ചൊരു നിർമ്മല ഗ്രാമം,

എത്ര വിശുദ്ധത നേടിയതാകാം.  

 

കൊഞ്ചിനടന്നു കുറുമ്പുകൾകാട്ടും,

വേലകൾ കണ്ണിനു ഏറെ വിനോദം.

കണ്ണൻ! തൊഴുന്നു ഞാൻ നിൻസവിധത്തിൽ,

കണ്ണുതുറക്കു അനുഗ്രഹപൂർവ്വം.

The Sunup!

 

The Sunup!

 

Will we on earth soon see the Sunup

from this horrendous pandemic sundown?

It provides us with zero light of hope,

And mostly, we fail in the effort to lop off.

 

Experience can we a good-health- dawn,

Devoid of mask and soap and distance?

Lost some folks have, their bread-earning- jobs

And some other souls had to shut down shops.

 

Livelihood is at the edge of Covid swords,

So, some people, beyond earth, seek solace.

Starving stomachs and tearing eyes

Narrate vast sagas of frantic lives.

 

Covid has primed its mighty tool,

Aiming at all, who happens to fall

In front of his pity-waning views,

To bite them bitterly, ending their lives.

 

Despite our age, stance or strength,

Young, old, male, female, rich, poor

Fat, petite, ugly, pretty and all fall prey

to the ailment's villainous mouth.

 

The ladder for Covid to climb to man's lungs

To fight the battle with him is Corona Virus.

Soap and mask and distance from talk-mates

 Drives away the virus, keeping your body fit.

 

What you can do is to survey well, things

And embrace safe and precise measures.

Chase the foe away and wipe it off forever

Using your wit and might to permit it, never.